Hallo allemaal, Doordat ons zoontje Björn van Straaten, een lief en stoer ventje van 7 jaar oud, anderhalf jaar geleden de diagnose Type 1 diabetes kreeg ben ik uren en uren op internet bezig geweest om informatie te verzamelen over deze chronische ziekte.
Wij als gezin hadden geen enkel idee wat diabetes inhield, laat staan dat we het verschil wisten tussen type 1 en allerlei andere types (ja, er zijn er meer dan 2!). Maar als moeder leer je snel, je moet ook wel!.Ik heb veel informatie, tips en adviezen gehaald van websites, vooral uit Amerika, Breakthrough T1D USA stond bij onze favorieten!! Groot is mijn blijdschap dat Breakthrough T1D Nederland nu door Maarten opgericht is, ik hoop dat Breakthrough T1D Nederland heel erg groot mag worden, zodat de hoop op genezing van type 1 bij ons weer kan groeien. Ik bezoek ook veel forums op internet, ik hoop dat er bij Breakthrough T1D ook een forum zal komen waarop wij elkaar kunnen ontmoeten, zodat iedereen elkaar kan helpen met info, tips en adviezen.
Wij zijn zo ontzettend trots op ons zoontje, hij is pas zeven jaar, maar hij is zo sterk, en accepteert de dagelijkse gang van zaken erg goed.Sinds mei dit jaar heeft hij een insulinepomp, de Mylife Omnipod, we zijn daar verschrikkelijk blij mee, er is een stukje vrijheid teruggekomen.
Zeker vorige week met de intocht van de Sint, hij kon zonder enkele spuit in zijn been ongegeneerd pepernoten eten, wij stonden achter hem, en konden met de “afstandsbediening” telkens even wat insuline toedienen, terwijl hij dat niet eens in de gaten had!
Natuurlijk is hij soms boos en verdrietig over de diabetes maar wij zijn ontzettend blij dat hij het zo goed doet. Moeders accepteert het soms allemaal nog niet zo goed, maar ik heb gelezen dat het met de tijd echt allemaal wat beter zal gaan, dus daar is al mijn hoop op gevestigd…
Nu we sinds mei de pomp hebben doet Björn al een hoop dingen zelfstandig. Hij verbaast ons nog bijna elke dag, en hij herinnert ons eraan vooral positief te blijven “maar mam: ik kan nog alles doen wat ik wil, sommige kindjes zitten in een rolstoel en kunnen niet eens rennen en voetballen.”
Ook zijn volgende uitspraak vinden wij heel bewonderings waardig “ik ben blij dat ik diabetes heb in plaats van een allergie, dan zou ik sommige dingen niet eens mogen eten”
Björn vraagt ons wel eens: “gaat mijn diabetes ooit weg?” Dat is een pijnlijke vraag om te moeten beantwoorden als we naar zijn stralende en hoopvolle ogen kijken. Mede door Breakthrough T1D NL blijven wij echter hopen dat we hem een positief antwoord kunnen geven voordat hij bijvoorbeeld van de middelbare school afkomt.
Voor nu: ik wens iedereen stabiele waardes en een fijne week.
Groeten van Mandy.