Nog maar weinig mensen in de ‘type 1 diabetes wereld’ zal het zijn ontgaan: de petitie voor sensorvergoeding van Orietta Koster en Loes Heijmans. Sinds het openstellen op 2 april j.l. is er heel veel gebeurd.
Omdat de 50.000 handtekeningen al snel werden benaderd, werd de petitie op 4 juni j.l. aangeboden aan een aantal Tweede Kamerleden. Politici van verschillende partijen, zoals D66, CDA, SP, GL, 50PLUS, PvdD, PVV, VVD en PvdA, hebben serieus belangstelling getoond. Bovendien is er heel veel media-aandacht geweest. Dit heeft geleid tot meerdere discussies en o.a. een uitnodiging voor een gesprek met de voorzitter van de Rondetafel Diabeteszorg van het Zorginstituut Nederland.
Doel van de petitie
Het uiteindelijk doel van de petitie is duidelijk: wanneer arts en patiënt de sensor als beste behandeloptie zien, moet de patiënt vergoeding krijgen voor de sensor die het beste bij hem/haar past. In veel Europese landen worden glucosesensoren al jaren vergoed.
Waarom dan niet in Nederland? En zijn die kosten daadwerkelijk zo hoog? Of kan er misschien uiteindelijk worden bespaard op zorgkosten door de behandeling met glucosesensors van type 1 diabetespatiënten? Orietta Koster dook in de onderzoeken en maakte een uitvoerig overzicht.
Kosten van glucosesensors
De kosten van de glucosesensor lopen uiteen van €1.560,- tot zo’n €4.000,- per jaar. De ouderwetse manier van glucosemetingen doen (de vingerprik) kost tussen de €800,- en €3.000,- per jaar. De kosten tussen vingerprikken en de glucosesensor liggen vrij dicht bij elkaar, en in het geval waar iemand acht keer per dag (of vaker) in de vingers prikt voor een bloedsuikermeting, is de Freestyle Libre à €1560,- per jaar zelfs per direct al een goedkopere optie.
Op basis van data uit de landen om ons heen waar sensortechnologie wél vergoed wordt voor mensen met type 1 diabetes, kunnen we inschatten dat het ongeveer €175.200.000,- per jaar zal kosten. Nu meet deze groep met vingerprikken, wat naar schatting €152.760.000,- per jaar kost. Zo berekend vraagt het vergoeden van de glucosesensoren dus om 23 miljoen euro per jaar.
Maar het levert ook besparing op
Zo worden de kosten van ziekenhuisopnamen voor hypoglycemie geschat op 40 miljoen euro per jaar, en nemen deze opnames bij toegankelijkheid van glucosesensoren af met 75%. Puur en alleen op hypo’s bespaart het vergoeden van glucosesensoren dus al 30 miljoen euro.
Daarnaast dringt het gebruik van een glucosesensor ook het arbeidsverzuim vanwege type 1 diabetes, en het ontstaan van lange termijn-complicaties en de ernst daarvan drastisch terug. Ook dit levert een grote kostenbesparing op.
Lees hier het hele document met alle cijfers van Orietta Koster.
Per december 2019 wordt de flash glucosesensor (FGM) vergoed. Hierbij gaat het om een sensorsysteem als de Freestyle Libre. Momenteel wordt nog gewerkt aan vergoeding van de continue glucosesensor. Ook het vergoeden van CGM is van toegevoegde waarde bij mensen met type 1 diabetes.