De ontwikkelingen rond de kunstmatige alvleesklier gaan snel. Met de Medtronic 670G op komst kan een selecte groep mensen in Nederland gebruik gaan maken van een pomp-sensor combinatie die ingrijpt bij dreigende hypo’s en hypers. We werken toe naar systemen die volledig automatisch de bloedglucosespiegel kunnen reguleren. Maar hoe ziet de behandeling voor Type 1 Diabetes er dan uit? We vroegen Hanneke Stuart, diabetesverpleegkundige bij DiabetesCentraal/het Wilhelmina Kinderziekenhuis, hoe zij dit voor zich ziet.
Stel je voor dat we over 5 jaar allemaal aan een kunstmatige alvleesklier zitten, hoe zie je dat dan voor je?
Het lijkt me fantastisch als er en systeem komt wat een deel van de functie van de alvleesklier kan overnemen! Wat een uitkomst voor mensen bij wie dat stukje alvleesklier het laat afweten. Ik denk dat het de kwaliteit van leven aanzienlijk kan verbeteren. Ik kijk er in ieder geval naar uit omdat ik verwacht dat het voor heel veel mensen uiteindelijk gemakkelijker zal worden hun bloedsuikers netjes ‘tussen de lijntjes’ te houden zonder al te veel moeite. Dat gun ik iedereen.
Maar…?
Het blijft apparatuur. Het kan dus kapot gaan, er kunnen foutjes insluipen. Er moet een goed veiligheidssysteem ingebouwd worden zodat er niks mis kan gaan. Je zal toch zelf ook nog steeds moeten kunnen blijven handelen, bijvoorbeeld bij een verstopping van een canule of als je CGM signaal wegvalt.
Waar denk je dat meer aandacht voor moet komen in de behandeling?
Mensen zullen veel moeten leren voordat ze met zo’n systeem kunnen gaan leven. Het programmeren of wijzigingen van instellingen kan zomaar ineens een stuk ingewikkelder zijn. Misschien moet ok het vervangen van materialen meer aandacht krijgen. Als je een kunstmatige alvleesklier gebruikt met glucagon zal daar ook weer iets voor aangeleerd moeten worden. Maar ook het vervangen van infuussetjes zal secuur moeten gebeuren. Het voorkomen van insulineophopingen bijvoorbeeld, wordt dan nog veel belangrijker.
Zie je obstakels bij het gebruik van de kunstmatige alvleesklier?
Ja, er hangt straks behoorlijk wat apparatuur aan het lichaam. Dat kan voor mensen best een dilemma zijn, want diabetes wordt zo wel erg zichtbaar. Ook kan je diabetes ineens veel meer aanwezig zijn door alarmen. Dat zijn wel dingen waarmee je om moet leren gaan.
Hoe zie jij je eigen rol als diabetesverpleegkundige hierin?
Het zal zeker anders worden. De begeleiding zal veel meer op techniek gericht zijn, maar er zal nog steeds begeleiding nodig zijn. Bij de een meer of misschien anders dan bij de ander. We hebben nog steeds te maken met mensen (en kinderen) en geen machines: er moet nog steeds aandacht zijn voor de persoon.
Geschreven door Veerle Huigen, medewerker Communicatie en Voorlichting bij Breakthrough T1D Nederland, Type 1 Diabetes sinds 2013. Dit artikel is onderdeel van de zorgverlenersnieuwsbrief die Breakthrough T1D iedere twee maanden verstuurd.