Door Robin Goudeketting
Our “insulin vesicle-fusion” mimicking glucose-responsive insulin delivery https://t.co/KJHcLiH53L pic.twitter.com/huz1TGTkB3
— Zhen Gu (@guzhenlab) October 30, 2017
Vorige week hebben we besproken hoe onderzoekers bezig zijn insuline zo aan te passen dat het kan reageren op veranderingen in de bloedsuikerspiegel. Een tweede manier waarop onderzoekers proberen dit te bereiken, wordt wél gezien als onderdeel van het onderzoekspad Slimme Insuline, maar eigenlijk wordt de insuline zelf niet ‘slim’ gemaakt.
Insuline in ballonnetjes
Onderzoekers focussen zich namelijk op omhulsels voor de insuline. Zie het als een heel kleine waterballon, maar dan met insuline erin. Insulineballonnetjes als het ware. Deze insulineballonnetjes zijn zo ontworpen dat ze gevoelig zijn voor bloedglucose. Wanneer de glucosespiegel stijgt, knappen de ballonnetjes, waardoor de insuline vrij komt. Hoe hoger de glucosespiegel, hoe meer insulineballonnetjes knappen. Als de glucosespiegel laag is, knappen er geen tot weinig. Zo houden de ballonnetjes controle over jouw bloedglucose.
Professor Zhen Gu doet aan North Carolina State University in Raleigh (VS) onderzoek naar dit soort ballonnetjes. In een project dat meer dan $1 miljoen aan financiering heeft ontvangen van het Breakthrough T1D, probeert Gu en zijn team ballonnetjes te ontwikkelen voor zowel insuline als glucagon. De uitdaging hier is dat de ballonnetjes voor glucagon precies tegenovergesteld moeten werken aan die van insuline. Bij een hoge bloedsuikerspiegel moeten de glucagonballonnetjes juist inactief zijn. Als dit lukt, wil Gu deze ballonnetjes in verschillende implantaten stoppen en kijken hoe effectief ze zijn.
Insuline ingekapseld
Niet alle onderzoeken die lopen gaan over de ballonnetjes en hoe ze reageren op de bloedsuikerspiegel. Zo doet professor Zhiqiang Cao, aan Wayne State University in Detroit (VS), onderzoek naar hoe het lichaam reageert op zo’n implantaat. Zodra een lichaamsvreemd object onder de huid geplaatst wordt, ontstaat een afweerreactie. Het afweersysteem gaat zorgen dat het object niet meer in contact kan komen met de rest van het lichaam. Dat betekent dat insuline niet uit het implantaat in het bloed kan komen. Daarom doet Cao onderzoek naar hoe deze reactie tegen te gaan is, om zo een implantaat maanden of misschien wel jaren functioneel te houden in het lichaam.
Micronaaldjes
Naast implantaten, wordt er (onder andere door professor Gu) ook onderzoek gedaan naar zogenaamde micronaald pleisters. Dit zijn pleisters met minuscule naalden. Deze naalden bevatten de glucose-gevoelige ballonnetjes. Het voordeel van deze techniek is dat er niets in het lichaam geïmplanteerd hoeft te worden.
In deze serie volgt nog één deel waarin we zullen ingaan op de verschillende manieren waarop insuline slim gemaakt kan worden.
Lees ook:
Slimme insuline: waar staan we?
Hoe werkt slimme insuline?
Insuline “slim” maken door add-ons