Proteïne als basis voor inkapseling

Onderzoekers aan Harvard University zijn aan het onderzoeken of een specifiek proteïne als basis kan dienen voor inkapselingssystemen. Bij inkapseling worden bètacellen die beschermd zijn tegen de auto-immuunaanval, geïmplanteerd bij mensen met T1D. Inkapseling is een veelbelovend oplossingspad van Breakthrough T1D, waar de laatste tijd grote vooruitgang wordt geboekt.

De bewuste proteïne, genaamd CXCL12, wordt al langere tijd onderzocht door dr. Mark Poznansky. Hij ontvangt al lange tijd steun van Breakthrough T1D voor zijn onderzoek en heeft nu aangetoond dat de proteïne gebruikt kan worden in een inkapselingssysteem. Als het systeem wordt geïmplanteerd zorgt de proteïne ervoor dat de auto-immuunreactie lokaal wordt uitgeschakeld, waardoor het systeem wordt beschermd. De eerste experimenten lieten zien dat dieren die werden geïmplanteerd met een inkapselingssysteem met het proteïne bijna een jaar geen insuline meer hoefden toe te dienen. Dieren die werden geïmplanteerd met een inkapselingssysteem zonder de proteïne moesten na ongeveer 1,5 maand alweer insuline gaan toedienen. Dit onderzoek is een stap vooruit richting een inkapselingssysteem dat mensen met T1D voor een langere periode onafhankelijk kan maken van insuline injecties of het dragen van een insulinepomp.